Πολλοί πελάτες μου με ρωτούν για το αν χρειάζεται και είναι απαραίτητο να στειρώσουν τον σκύλο τους ή όχι ,για το πότε μπορεί να γίνει πράξη κάτι τέτοιο και για το ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της ενέργειας. Θα προσπαθήσω να τοποθετηθώ και να απαντήσω όσο γίνεται με σαφήνεια και λεπτομέρεια στα παραπάνω ερωτήματα.
Αρχικά ,σύμφωνα με την νομοθεσία ,οι σκύλοι που δεν πρόκειται να αναπαραχθούν μέσω επίσημων-δηλωμένων εκτροφείων ,οι ιδιοκτήτες τους οφείλουν να τους στειρώνουν.
Οι γέννες γενικότερα μεταξύ των σκύλων ,θα πρέπει να δηλώνονται στον Κυνολογικό Όμιλο Ελλάδος ,όπου μέσω αυτού ,πιστοποιείται και εξασφαλίζεται ως ένα βαθμό η ποιότητα των κουταβιών και η γενικότερη απορρόφηση τους από τους διάφορους ιδιοκτήτες.
Για να γίνουν τα παραπάνω ,οι ιδιοκτήτες των σκύλων ,απαιτείται να διαθέτουν πιστοποιητικά που αφορούν τους προγόνους των σκύλων τους ,δηλαδή να διαθέτουν επίσημα Pedigree.
Στις μέρες μας ,επίσημα Pedigree βγάζουν μόνο τα επίσημα εκτροφεία της κάθε ράτσας ,για αυτό έχουν και το δικαίωμα της μη στείρωσης.
Έτσι λοιπόν ,ο κάθε ιδιοκτήτης που δεν έχει αποκτήσει σκύλο από επίσημα εκτροφεία ,χρειάζεται να επικοινωνήσει με το κτηνιατρείο της γειτονιάς του ή όποιο άλλο θεωρεί πιο αξιόπιστο και να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις του σκύλου ,με σκοπό την στείρωση.
Η στείρωση καλό είναι γίνεται ,αφού ένα ζώο έχει κλείσει το πρώτο έτος ζωής του ,έτσι ώστε αυτό να έχει ωριμάσει σεξουαλικά. Αυτό βοηθάει ,στο να μην αποκτήσει ο σκύλος ,διάφορα προβλήματα συμπεριφοράς ,που άπτονται όμως στο ψυχολογικό τομέα.
Πέρα από αυτό το καθαρά νομοθετικό πλαίσιο ,με αυτήν την τακτική ,μειώνεται ραγδαία και ο αριθμός των αδέσποτων και των σκύλων που βρίσκονται στα διάφορα καταφύγια ζώων.
Στη πλειοψηφία τους ,τα αδέσποτα αποτελούνται είτε από σκύλους κάποιας ηλικίας ,που οι ιδιοκτήτες τους τα εγκατέλειψαν επειδή “δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη μαζί τους” ή επειδή δεν τους ήταν πλέον χρήσιμοι ,είτε από κουτάβια τα οποία τα παράτησαν μέσα σε κάποια κούτα ,γιατί δεν είχαν που να τα δώσουν.
Οι δύο παραπάνω κατηγορίες που είναι κατακριτέες ,παύουν να υφίστανται μέσω των στειρώσεων.
Υπάρχουν όμως και οι αρνητές της στείρωσης ,οι οποίοι πιστεύουν πως με το να στειρώνεις τα ζώα επεμβαίνεις στη φύση και δεν είναι ηθικά σωστό.
Από ηθικής πλευράς πράγματι δεν είναι σωστό ,ωστόσο αν αυτό αποτελεί επέμβαση στην φύση ,τότε η ευρέως γνωστή πολιτική (ιδιαίτερα στην επαρχία) να μαζεύουν τα κουτάβια σε ένα σακί και να τα πετάνε στην άκρη του δρόμου με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους ,αυτή η πολιτική αποτελεί παραβίαση της φύσης και της ίδιας της ζωής.
Κατά την γνώμη μου ,το να παραβιάσεις την φύση και την ίδια την ζωή ,είναι πολύ χειρότερο από μια επέμβαση.
Συνοψίζοντας και κατά την προσωπική μου άποψη ,πέρα από τα στενά νομοθετικά πλαίσια ,καλό είναι να στειρώνουμε τους σκύλους τους οποίους δεν έχουν χαρτιά.
Αυτό διότι αν δεν είμαστε όσο γίνεται σίγουροι για το που θα διαθέσουμε τα κουτάβια ,αλλά και για την ποιότητα των γενετικών τους χαρακτηριστικών ,ασυναίσθητα θα γίνουμε “συνένοχοι” στην μελλοντική αύξηση των αδέσποτων ζώων.
Δρουβιώτης Διονύσης
Πιστοποιημένος Εκπαιδευτής Σκύλων
fb: Dear Dogs Training
insta: dear_dogs_training
Σου άρεσε το άρθρο; Για ακόμα περισσότερα παρόμοια άρθρα:
Κάνε εγγραφή στο Google News.
Κάνε subscribe στο YouTube.
Ακολούθησε μας στο Facebook.
Ακολούθησε μας στο Twitter.
