Μετά από δέκα χρόνια οικονομικής και κοινωνικής ασφυξίας και 27 μήνες πανδημίας, είναι… σαν να μην πέρασε μια μέρα, με τα απειλητικά σύννεφα να σωρεύονται στον ορίζοντα, παρά τις επικοινωνιακές πομφόλυγες των κυβερνώντων.
Όλα αυτά τα χρόνια, οι αντιπολιτεύσεις έταζαν «αλλαγή πορείας», αλλά ως κυβερνήσεις δεν την πέτυχαν ποτέ, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε ουσιαστικά… στον ίδιο παρανομαστή και αρκετά παρακάτω!
Το δημόσιο χρέος καλπάζει και μαζί με το ιδιωτικό είναι βραδυφλεγής βόμβα που μπορεί να σκάσει οποτεδήποτε, αρκεί οι περίφημες «αγορές» και οι Βρυξέλλες να στρίψουν απότομα το τιμόνι και να έχουμε και πάλι την «απαιτούμενη δημοσιονομική πειθαρχία», που, φυσικά, θα πληρώσουν οι μη προνομιούχοι έλληνες.
Οι όποιες διευθετήσεις, επιδοτήσεις και αργοπορημένες εμβαλωματικές λύσεις που δίνει «η κυβέρνηση των αρίστων», είναι προσωρινά επιθέματα πάνω στο κρυμμένο βαθύ τραύμα και δεν αλλάζουν τη ζοφερή πραγματικότητα που πλέον δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από το χαλί.
Η ακρίβεια ανυπόφορη, ροκανίζει ανελέητα το λαϊκό πορτοφόλι και δεν αντιμετωπίζεται με τις φοβικές, άνευρες και ετεροχρονισμένες διαχειριστικές κινήσεις των αποσβολωμένων part time – υπουργών που τρέμουν για την πιθανή απώλεια της βουλευτικής τους έδρας, βλέποντας την αυτοδύναμη μελλοντική εξουσία τους να συνθλίβεται στις μυλόπετρες της άγριας καθημερινότητας.
ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ για να καλύψουν τις διαρκώς αυξανόμενες νέες ανάγκες γιατί η κυβέρνηση φρόντισε να εξανεμίσει 43 δις, σκορπώντας τα χωρίς προϋποθέσεις και κριτήρια και τώρα… ξέμεινε από καύσιμα την πιο κρίσιμη ώρα, μοιράζοντας… «ηλεκτρο-κουπόνια» για την βενζίνη που έγινε πολυτέλεια, «ασπιρίνες» για το ρεύμα, ενώ το καλάθι της νοικοκυράς γίνεται κάθε μέρα πιο ελαφρύ και ακριβότερο κατά 30%.
Ωστόσο, από πριν -για όσους παρατηρούσαν προσεκτικά- υπήρχαν όλα τα σημάδια της κρίσης, σε επίπεδο θεσμικό και κυβερνητικό:
Η κυβέρνηση καθισμένη στη νίκη του ’19, βούλιαξε αναπαυτικά στο μαξιλάρι της εξουσίας της, ξεχνώντας ότι οι πολίτες είναι πλέον κουρασμένοι και καχύποπτοι με το πολιτικό σύστημα και δεν είναι δεδομένοι για όλα και για πάντα.
· Πολιτεύτηκε με έπαρση, αλαζονεία και έλλειψη ουσιαστικού σχεδίου διεξόδου από την παρατεταμένη κρίση, με κινήσεις και δράσεις κατά περίπτωση και περίσταση, θεωρώντας ότι αρκεί ο μπαμπούλας της επανόδου των «άλλων» για να καθαρίσει και πάλι…
· Θεώρησε την πανδημία-ευκαιρία και με την εργαλειοποίηση των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου… «τίναξε την μπάνκα στον αέρα», με απευθείας αναθέσεις δισεκατομμυρίων που δεν έχουν ξαναγίνει στη σύγχρονη ελληνική ιστορία!
Έτσι κάποιοι έγιναν πλούσιοι εν μια νυκτί και η παράταξη που κυβερνάει, έδειξε ότι… δεν άλλαξε ποτέ!
Την ίδια ώρα -με έναν άγριο πόλεμο στη γειτονιά μας- η μεγάλη εικόνα δείχνει μια Ευρώπη γηρασμένη, διχασμένη και ανήμπορη να ανταποκριθεί στις κρίσιμες προκλήσεις του μέλλοντος και το βαρύ χειμώνα που νομοτελειακά έρχεται.
Το «πληθωριστικό τσουνάμι» ήδη μας χτυπάει την πόρτα και η επισιτιστική κρίση με τη διάλυση των κρίκων της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι ήδη παρούσα, πυροδοτώντας τον οικονομικό κατακερματισμό.
Οι σοβαρές προβλέψεις αντικειμενικών παρατηρητών κάνουν λόγο για δραματική ύφεση που έχει ήδη ενσκήψει και θα κορυφωθεί μέσα στις χειμωνιάτικες γιορτές, μια ύφεση που θα φτωχοποιήσει έτι περαιτέρω τα μεσοστρώματα, ρίχνοντας στο καναβάτσο εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.
Ας είμαστε ειλικρινείς: Η τέλεια καταιγίδα πλησιάζει επικίνδυνα.
Και στο κατάστρωμα, οι κυβερνώντες εθισμένοι από τη γοητεία της πρόσκαιρης εξουσίας τους και εκστασιασμένοι από τους μελωδικούς ήχους της ορχήστρας του Λευκού Οίκου, αγνοούν τα σημάδια της καταιγίδας που απειλεί να βυθίσει για μια ακόμη φορά τον μεγαλοπρεπή -πλην εύθραυστο- Τιτανικό μας!
Πλέον ήρθε η ώρα της κρίσης, η ώρα να πληρωθεί ο λογαριασμός, να ακολουθήσουμε τη φωνή της αλήθειας, κόντρα στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, τον λαϊκισμό και την δεκαετή δημαγωγία.
Οι ενεργοί και σκεπτόμενοι πολίτες, αντιμέτωποι με την πικρή αλήθεια -που δεν μπορεί να κρύψει κανείς- θα σκορπίσουν τα «παλάτια» που χτίστηκαν στην άμμο, δίνοντας στις εκλογές που πλησιάζουν τη δική τους ηχηρή απάντηση σε εκείνους που για μια ακόμη φορά… τους δούλεψαν, αντί να δουλέψουν για αυτούς!
*Ο Δημήτρης Κατσικάρης είναι δημοσιογράφος, πρώην Αντιπεριφερειάρχης Νήσων Πειραιά, νυν Περιφερειακός Σύμβουλος με την παράταξη «Ανεξάρτητη Αυτοδιοίκηση Αττικής»
Σου άρεσε το άρθρο; Για ακόμα περισσότερα παρόμοια άρθρα:
Κάνε εγγραφή στο Google News.
Κάνε subscribe στο YouTube.
Ακολούθησε μας στο Facebook.
Ακολούθησε μας στο Twitter.